Wernisaż fotografii teatrów ulicznych

Mogliśmy usłyszeć o ulubionej konwencji reportażu, o zdjęciach niepozowanych, które nie są specjalnie doświetlane. O próbie uchwycenia chwili, do której trudno się wcześniej przygotować, ustawić, bo teatry uliczne rządzą się swoimi prawami, spontanicznością i dynamiką. Żona Pana Jacka dodała od siebie, żebyśmy zwrócili uwagę na wzrost fotografa (Pan Jacek jest wysoki), któremu jest o wiele łatwiej znaleźć odpowiednie miejsce wśród tłumu widzów, których festiwal gromadzi rokrocznie (oprócz pandemicznego 2020) już od 1983 roku.

Wystawa promuje drugi już album z serii „Festiwale Teatrów Ulicznych”, który ukazał się w ubiegłym roku. Zarówno ten album, jak i poprzedni oraz dwa inne dotyczące Zdrojowego Teatru Animacji im. Bogdana Nauki Pan Jacek podarował Bibliotece, więc wkrótce będzie można obejrzeć w Bibliotece.
To było świetne spotkanie, nie zabrakło wielu pytań od publiczności, na którą składali się amatorzy, zaintrygowani ideą teatrów ulicznych i myślących o obejrzeniu ich na żywo w lipcu, a także profesjonaliści, którzy dość szczegółowo pytali fotografa o interesujące ich aspekty.